Tag: gezin

Een late trein…

.Reading time 4 minutes.

Luttele seconden sta ik verstandeloos aan de grond genageld. Dit had ik zó niet aan zien komen!

Een late trein vanuit Roodeschool. Ik stop in Warffum, één van de vele tussenliggende stations. De enige persoon die daar staat is een jonge knul van – zo schat ik – een jaar of vijfentwintig. Meestal heeft de jeugd louter aandacht voor hun mobiele telefoon en zijn ze zich door hun oordopjes of koptelefoons ook nog eens nauwelijks bewust van de buitenwereld. Maar deze jongeman niet. Hoewel hij wél oordopjes in heeft en ook ‘gewapend’ is met een mobieltje, kijkt hij de cabine in als ik aan kom rijden en schenkt me spontaan een vriendelijke, warme lach. “Goh!” Denk ik en glimlach een beetje. “Leuke knul zeg. Lekkere kop blond haar, goed lijf (ja duh, ik ben dan wel ‘oud’ en getrouwd, maar niet blínd) en ook nog eens vriendelijk, daar hou ik wel van!”

Lees Meer

Van diva tot amazone

.Reading time 12 minutes.

Hoe blij ben je ben je dan? Wanneer je drie jaar lang op de wachtlijst hebt gestaan voor een plekje in de paardrijles van Wiepkje en dan ein-de-lijk de dag is aangebroken dat het daadwerkelijk gaat gebeuren? Nou, heel blij. Maar ook heel erg gespannen.

Nouri

Toen Nouri dezelfde leeftijd had als Lynn nu, kwamen we via-via aan dit geweldige paardrij-adres. Nouri reed eerst bij een andere manege. Een manege die zichzelf prijkte met het feit dat het gespecialiseerd was in paardrijlessen voor mensen/kinderen met een beperking. Maar dat bleek nogal een tegenvaller.

Lees Meer

Lynn, de wervelwind

.Reading time 7 minutes.

Voet in mijn maag? Been there. Elleboog in mijn tiet? Done that!

Oh wat verlang ik naar de pré-corona tijd dat de kids een weekendje naar opa en oma konden. En met kids bedoel ik eigenlijk meer onze diva. Hoe sneu het ook klinkt, wat hebben we af en toe een break nodig van deze wervelwind! Want zo leuk als ze is, zoveel energie slurpt ze ook. Vooral van mij, want Lynn is een écht mamakindje. ‘Mijn schaduw’ noem ik haar ook wel. Ze wijkt geen moment van mijn zijde, kopieert alles wat ik doe en wil zoveel mogelijk aandacht én zoveel mogelijk tijd met me doorbrengen. En ik kan je verzekeren: dat is do-de-lijk vermoeiend!

Lees Meer

Pasen 2020

.Reading time 6 minutes.

Ineens zit ik rechtop in bed: fuck! Paaseieren vergeten te verstoppen!

Pasen. Was dat niet een kerkelijk feest? Obstinate trut die ik ben, heb ik dus geen flauw idee hoe het oorspronkelijke verhaal ook alweer ging en om eerlijk te zijn, vind ik dat ook helemaal niet interessant.  Wat ik wél leuk vind is de traditie. Oer Hollands paaseiren zoeken. Maar is het wel zo Hollands? Na even op Wikipedia gegoogled te hebben, blijkt het overgewaaid te zijn vanuit Duitsland, evenals de kerstboom. (En ik maar denken dat we die van Amerika afgekeken hadden.)
Hoe die geschiedenis allemaal ontstaan is, dat ga ik jullie besparen, maar ik vond het best geinig om me er even in te verdiepen. Een oer Hollandse traditie die dus eigenlijk helemaal niet Hollands is.

Lees Meer

Het leed dat zwemdiploma heet

.Reading time 18 minutes.

De eerste lessen met Lynn weet ik mij nog goed te herinneren: ik had na afloop haar nagel- en vingerafdrukken in mijn schouders en nek staan.

Het hoort er bij, vooral in ons waterrijke landje: zwemdiploma’s halen. En menn, wat ben ik er klaar mee, dat hele zwem-gedoe. Hoe mensen met drie of meer kinderen het allemaal doen, is mij een raadsel. Ik kan na nummer twee al geen zwembad meer zien!
Je kent ons gezinsmotto onderhand wel: abnormaal is het nieuwe normaal. Bij ons gaat het nooit zoals het moet. Zo ook niet met zwemles dus.

Lees Meer

Spreekbeurt

.Reading time 9 minutes.

“Als ik Nouri mag zijn, voel ik mij het gelukkigst.”

Er is een beetje rumoer in Nouri’s klas. Want hoe zit het nou eigenlijk? Ben je een jongen, een meisje, of allebei?

Toen Nouri ruim drie jaar geleden als Noëlle naar deze school kwam, werd hij (toen dus nog zij) geïntroduceerd als stoere meid, met jongensachtig uiterlijk en een grote interesse voor jongensdingen. Dat werd prima geaccepteerd door de groep. Daarna hebben vele fases de revue gepasseerd: de fase waarin hij liever een jongen was, de fase waarin hij twijfelde, de fase waarin hij zowaar weer op een meisje begon te lijken en uiteindelijk de fase waarin we nu zitten: honderd procent jongen. De opkomende puberhormonen blijken de doorslaggevende factor en inmiddels hebben wij in ons gezin Noëlle vaarwel gezegd en Nouri volledig verwelkomd.

Lees Meer

Het gevoel van thuis

.Reading time 7 minutes.

Ik bezorg mijn kind hetzelfde trauma als ik vroeger heb opgelopen met King Kong.

De dagen worden korter. Het is steeds vroeger donker en het weer is op zijn heerlijk Hollands. De herfst is ingetreden. Na de geweldige zomer en nazomer van dit jaar, is het even wennen. Donker, grijs, nat, ik kan er wel zonder eerlijk gezegd. Maar toch heeft de herfst een positieve kant. Het heeft iets knussigs wanneer de regen buiten met bakken naar beneden klettert en wij binnen warm en droog bij elkaar zijn. Het is ‘elkaar aankruip-weer’. Lange avonden met het hele gezin, gezellig op de bank onder een fleecedekentje. Warm flikkerend kaarslicht op de achtergrond, chips en cola binnen handbereik en op de buis een leuke familiefilm is werkelijk all you need in life!

Lees Meer