Tag: transgender

Milestone, deel 2

.Reading time 11 minutes.

De eerste de beste die nu nog eens durft te zeggen dat transgender zijn een hype is (ja, dat wordt écht gezegd!), die krijgt een high five. Met een vuist. In het gezicht!

Gister heb je kunnen lezen over de aanloop naar dé grote dag. (Klik hier). De dag dat we eindelijk de toestemming zullen krijgen om Nouri te voorzien van de oh zo gewilde en ver over datum zijnde puberteitsremmers. Even een overview: er zijn nog twee afspraken nodig in het Amsterdam VUmc voordat we de injectie kunnen halen. De afspraak met de hormonendokter én de afspraak met mevrouw S., Nouri’s psycholoog, waarin we dan eindelijk een handtekening onder de benodigde toestemmingsformulieren kunnen zetten! En dankzij mevrouw S. zijn deze twee afspraken op dezelfde dag gepland.

Lees Meer

Milestone

.Reading time 14 minutes.

Wat normaal is voor de spin, is chaos voor de vlieg. Dus het is maar net door wiens ogen je kijkt.

Soms heb je dat: je loopt tegen een muur op. In dit specifieke geval een muur van bureaucratie. En wat je ook probeert, hoe hard je ook vecht of met welke kracht, je blijft maar tegen die bloedirritante muur op lopen. Wat is het dan fijn dat je iemand achter je hebt staan met een fikse sloopkogel!

Nu lopen wij wel vaker tegen muren van bureaucratie aan als het de zorg om Nouri betreft. En tot nu toe ben ik zelf steeds die sloopkogel geweest. Veelal ten koste van mezelf en helaas niet altijd met positief eindresultaat. Maar in dit geval hadden we iemand die van binnenuit het harde sloopwerk deed en dat is ook wel eens fijn.

Lees Meer

Ik zie je…

.Reading time 3 minutes.

Met velen zullen we blijven werken aan een gemeenschap en een wereld waarin het niet zo’n worsteling is om jezelf te zijn. Omdat je beter verdient.

Ken je Jamie Bruesehoff? Waarschijnlijk niet. Ik kende haar ook niet, tot ik er door iemand op gewezen werd. Jamie is een uit New Jersey afkomstige moeder van drie kinderen, waarvan eentje transgender, die vecht als een tijger voor het recht voor individualisme. Ze heeft een behoorlijk indrukwekkende CV en is – haar woorden – een pleiter en docent, presentator en leerling, onderzoeker en auteur. Ze is een felle mama beer voor drie fantastische kinderen en ze wil de wereld een betere plek maken voor iedereen door te spreken, op te komen voor en verhalen te delen van wie we zijn als menselijke wezens. Zonder vooroordeel, zonder stempel. Gewoon kunnen en mógen zijn wie je bent. Onderstaande gedicht komt van haar en ik vind het zó mooi!

She is totally ‘that’ mom. And so am I!

Lees Meer

Spreekbeurt

.Reading time 9 minutes.

“Als ik Nouri mag zijn, voel ik mij het gelukkigst.”

Er is een beetje rumoer in Nouri’s klas. Want hoe zit het nou eigenlijk? Ben je een jongen, een meisje, of allebei?

Toen Nouri ruim drie jaar geleden als Noëlle naar deze school kwam, werd hij (toen dus nog zij) geïntroduceerd als stoere meid, met jongensachtig uiterlijk en een grote interesse voor jongensdingen. Dat werd prima geaccepteerd door de groep. Daarna hebben vele fases de revue gepasseerd: de fase waarin hij liever een jongen was, de fase waarin hij twijfelde, de fase waarin hij zowaar weer op een meisje begon te lijken en uiteindelijk de fase waarin we nu zitten: honderd procent jongen. De opkomende puberhormonen blijken de doorslaggevende factor en inmiddels hebben wij in ons gezin Noëlle vaarwel gezegd en Nouri volledig verwelkomd.

Lees Meer

Dagje VUmc Amsterdam – deel 2

.Reading time 3 minutes.

Ontgoocheld stonden we nog geen half uur later weer buiten. een flop!

Voor mamaisthuis.nl schrijf ik een serie blogs over de transitie van onze zoon Nouri en alles wat daarbij komt kijken. In de vorige blog heb je kunnen lezen over de epische pech die we hadden tijdens ons eerste bezoek. Maar het verhaal gaat verder. Lezen jullie mee? Klik hier om te beginnen bij het begin

Om de dag niet geheel te laten mislukken, zochten Nouri en ik een gezellig terras op om heerlijk bij te komen en te lunchen. Quality time met mijn zoon, daar kan ik intens van genieten. Het was een beetje de pleister op de wond. (Al is de wond veel te groot voor een pleister, maar toch…)Daarna begon de reis terug naar Leeuwarden en deze keer hoopte ik op een ‘toestandloze treinreis’. Nouri en ik bemachtigden een mooi plekje bij het raam, toen we onverwacht werden aangesproken door een onbekende mevrouw. “Mag ik jullie wat vragen? Komen jullie ook bij het VU vandaan?”
Verbaasd keken Nouri en ik elkaar aan.

Lees Meer

Surfproject

.Reading time 12 minutes.

Er is geen ‘goed of fout’, alleen maar genieten en plezier maken.

sp.mp.groep.blur

In september heeft onze Nouri meegedaan aan het Surf Project. Het Surf Project geeft surfles aan kinderen met een ontwikkelingsachterstand zoals het syndroom van Down, autisme, ADHD of, zoals Nouri, met een hersenbeschadiging. Voor deze kinderen is dit een geweldige ervaring, omdat ze mogen deelnemen aan een stoere sport die normaal gesproken onbereikbaar voor ze is. Het doel is om de kinderen een zodanige succeservaring mee te geven, dat het een boost geeft in hun zelfvertrouwen. Wat dat succes is, is voor ieder kind verschillend. Waar het voor de één al een overwinning is om in het water te zijn, is de ander pas tevreden als het lukt om te staan op de plank. Maar het Surf Project doet er alles aan om de ervaring te laten slagen.

Lees Meer

De verkeerde ID kaart

.Reading time 11 minutes.

We snappen de verwarring, maar als die muts nou eens nadacht waaróm we hier zijn?

Voor mamaisthuis.nl schrijf ik een serie blogs over de transitie van onze zoon Nouri en alles wat daarbij komt kijken. Deze keer vertel ik over hoe een afspraak bij het VUmc te Amsterdam uitliep op een fiasco!

Ineens is hij er: de oproep van het VUmc te Amsterdam. Ik had hem nog niet verwacht. De wachtlijsten bij het VUmc voor transgenders zijn namelijk lang. Erg lang. Dus wanneer je een oproep krijgt, dan ben je blij. De oproep – ook al is het slechts een intakegesprek – staat voor ons voor hoop. Hoop dat we nog op tijd kunnen beginnen met de puberteitsremmers, zodat onze zoon geen borsten krijgt. Een belangrijke afspraak dus.

Lees Meer

Zwemkleding perikelen

.Reading time 12 minutes.

“Oh lieve help, blote tieten!”

Op Facebook hebben we een besloten groep “Ouders van transgenders”. Daar zijn we er voor elkaar om elkaar te helpen, te ondersteunen, te begrijpen en daar heb je veelal aan een half woord genoeg. Zo was er laatst een oproep van een moeder van een transdochter (eerst een zoon dus) die moeite had met het kiezen van de juiste zwemkleding. Een normale bikini of badpak was geen optie. Niet alleen vanwege een ‘bobbel daar beneden’, maar ook vanwege een te mannelijke uitziende borstkas, waardoor twee van die driehoekjes, wat tegenwoordig doorgaat voor een bikinitop, simpelweg geen optie is omdat het kind zich daar niet happy in voelde.

Lees Meer

Bekende Nederlander

.Reading time 4 minutes.

En toen was ik gister zomaar ineens een bekende Nederlander! Ik stond met mijn gezicht én verhaal in de Telegraaf. Dat was oorspronkelijk niet de bedoeling, maar toch leuk. Vooral omdat het onderwerp deze publiciteit heel goed kan gebruiken!

Lees Meer

Ik heb een zoon – Een zoon met borstjes.

.Reading time 10 minutes.

Mama, ik wil geen borsten

Ik heb een zoon. Zo! Dat is eruit! Dit is de eerste keer dat ik het hardop uitspreek: “Ik heb een zoon.” Mijn zoon is namelijk transgender en is bijna twaalf jaar lang onze dochter geweest. Op dit moment zitten we midden in de transitie van vrouwelijk naar mannelijk en hoewel we nog een hele lange weg te gaan hebben in deze, behandelen we onze dochter vanaf nu als onze zoon, omdat hij zich daar zichtbaar gelukkiger bij voelt! Ze wordt hij en haar wordt hem. En ja, dat is even wennen! Ik verspreek me nog best vaak. Vooral ook met de naam: Noëlle wordt Nouri. Een naam gekozen door een voetbalfan ter ere van Abdelhak Nouri van Ajax. Ik vind het een prachtige keuze!

Lees Meer