Nouri (voorheen Noëlle) heeft vaak een unieke kijk op deze wereld. Nouri-logica noem ik dat altijd. Veel van zijn opmerkingen verwerk ik in mijn blogs, maar sommigen verdienen wat mij betreft een eigen pagina!
Nouri (11) en ik rijden door de stad als we verderop een limousine zien passeren. “Wooooowww! Roept hij vol ontzag uit. Die is véttt!”
“Nou zeg dat wel!’ Antwoord ik geamuseerd. “Da’s echt het het neusje van de zalm!” Waarop twee stomverbaasde ogen me aankijken vanaf de bijrijdersstoel. “Huh? Heeft een zalm een neus dan?”
Nouri (11) en ik zijn zijn kamer aan het ‘uitmesten’. Alle rommeltjes, boekjes, dingetjes en andere meuk die er al jaaaaren rondslingeren, gooien we nu eindelijk weg of geven we opnieuw een plekje. Zo stuiten we op een oud boekje (volgens mij nog van mijn oma geweest) van Beatrix Potter die de welbekende boekjes ‘Peter Rabbit’ schreef. Of in de huidige Netflix variant: ‘Pieter Konijn’.
“Woooow!!” Zegt Nouri als hij de naam Beatrix Potter op het boekje ziet staan. “Kijk mam! Een boekje van koningin Beatrix! Ik wist niet dat zij de moeder van Harry Potter was?!”
Out of the blue zegt Nouri (10): “in groep 7 en 8 hebben ze pleonasme.”
Pleo-watte???? Ooit vroeger wel gehad hoor, op de MAVO geloof ik. Maar jeeeezzz hoe komt hij daar nou weer aan? Dus vraag ik of hij weet wat dat betekent. “Ja, da’s denk ik een soort toets ofzo.”
Nouri (9):
“Mam, Dex komt toch uit Spanje?”
“Dat klopt Nour.”
“Maar hoe hebben jullie hem uitgezocht dan? Waren jullie daar?”
“Nee we hebben hem op internet uitgezocht.”
“Maar hoe kwam hij dan hier? Hadden jullie hem gedownload?”
Richard heeft de 4×4 Jeep van het werk weer mee naar huis. Nouri (8) vind het zo’n onwijs stoere auto en is er iedere keer helemaal lyrisch van. Nu ook weer: hij raakt maar niet uitgepraat over hoe stoer die Jeep wel niet is. Dan zegt hij: “Ik weet ook hoe je Jeep schrijft mama!” En begint te spellen: “dee-jee-ie-pee.” Ik grinnik. Dat is inderdaad heel fonetisch gespeld: djiep. Ik twijfel of ik hem zal verbeteren of dat ik hem gewoon lekker in zijn waan moet laten. Je wilt de spontaniteit er ook niet uit halen toch? Maar hoe aandoenlijk ik de taalfout ook vind, toch kies ik voor verbetering en zeg: “Nou Nour, eigenlijk schrijf je Jeep: “jee-ee-ee-pee”. Waarop hij onmiddellijk antwoordt: “Oh grappig, da’s ook Engels voor Jaap!” Zelf moet ik daar even over nadenken, maar dan snap ik het! Jeep (fonetisch utigesproken) = Jaap in het Engels! Een soort Louis van Gaal vertaling! Veeg mij maar op!
“Hé Nouri, ga je niet op je nieuwe space-scooter naar school? Die heb ik net voor je klaar gezet.”
“Nee, want het regent.”
“Ja, en? Dat geeft toch niets?”
“Dat geeft wél, want dan wordt hij woest en dat wil ik niet!!!”
(Iets met roest…)
We kijken een natuurdocumentaire op TV over een groot Barrièrerif aan de kust van Australië. Nouri (7) gaat er helemaal in op. Dan komt het fenomeen tornado voorbij. Zegt ‘ie: “Je hebt ook torpedo’s he mama, ik weet wat dat zijn: dat zijn kleine tornado’s!”
Gisteravond aan de eettafel: Nouri (6) wil na het eten nog even buiten spelen. Ik vind het prima, maar van Richard mag het niet. Niet omdat het echt niet mag hoor, maar Richard mag graag even plagen.
“Nou pap,” zegt Nouri “Jij bent niet de baas over mij!”
Rich: “Mooi wel dat ik dat ben!”
Noëlle: “Neu! Echt niet! Mama is de baas over mij want ik ben uit mama’s buik geboren! Dus!!”
Nouri (5): “Mam? Jij zat toch op busrijden? Maar nu zit je op treinrijden. Waarom niet meer op de bus dan? Had je je diploma gehaald?”
Ik zit met Nouri (4) door zijn foto album te neuzen. Dat is één van zijn favoriete bezigheden: oude foto’s kijken. We bladeren door het boek en ik vertel hem wat er op de foto’s allemaal gebeurt. Dan vraagt hij bij de foto’s van mijn dikke buik:
“Mama, hoe komt Nouri dan ín jouw buik? Had je mij opgegeten?”