Zindelijk worden. Het is soms een hele toer! Daar waar de één op een dag besluit geen luier meer om te willen en meteen droog is, kost het bij de ander bloed, zweet, tranen, nat beddengoed en heel veel pyamapants. Geen kind is gelijk. Onze oudste was één van deze laatste categorie, maar onze kleinste? Die had een hele andere motivatie.
Lynn is ‘s nachts droog! Trots ben ik, maar ook opgelucht. Het ‘s nachts zindelijk krijgen van onze oudste had nogal wat voeten in de aarde en ik was bang voor herhaling.
Want eigenlijk zijn we al een jaar aan het oefenen. Lynn had namelijk al vaker aangegeven zonder luier te willen slapen: “Ik kan wel zonder hoor mama!” Maar iedere keer wanneer we het probeerden, ging het mis. Soms ging het de eerste nacht per ongeluk goed, maar de tweede nacht stond ze steevast zeiknat aan mijn bed! En de derde. En de vierde. En ook al wilde ze zelf liever zonder, van mij moest ze dan weer een luier om. Want na een paar gebroken nachten van bedden verschonen en nachtelijke douchepartijen, had deze mama het wel gehad!
Worst mom of the year
Vorige week kocht ik met Lynn een aantal nieuwe onderbroekjes. Haar oude waren nu écht te klein geworden. De laatste dagen stonden de striemen op haar heupje, zo strak zaten ze. (En de “Worst mom of the year” award gaat naar…) Lynn zocht ze zelf uit en wat waren deze broekjes een succes! Ze was er helemaal mee in de wolken. Aanvankelijk gingen ze ook nog niet aan hoor! Nee, de broekjes werden eerst vertroetelt, daarna gebruikt voor Lynns winkeltje en uiteindelijk belandden ze pronkend op haar kleine bureautje. Dat een kind zó gelukkig kan zijn met een paar simpele onderbroekjes zeg!
En toen kwam bedtijd en wilde ze één van d’r nieuwe onderbroekjes aan. Dat we vannacht weer zonder luier zouden proberen, was al afgesproken, maar het nieuwe broekje was een mooie stok achter de deur. Ze ging écht niet in haar broek plassen, want dan werd die vies en nat en dan kon hij morgen niet naar school aan. (Eh, hopelijk ben je niet van plan om die aan de klas te laten zien?)
Hartjes en unicorns
Sceptisch maar hoopvol gingen we de nacht in. Ik verwachte weer een gebroken nacht, maar in plaats daarvan schrok ik ‘s ochtends wakker van de wekker. Wat? Is ze nog niet geweest? Zou ze dan écht nog droog zijn? Ik ‘spring’ eigenlijk nooit uit bed, maar dit was één van die zeldzame ochtenden dat het er zowaar op leek! Snel liep ik naar Lynns kamertje waar ze nog heerlijk lag te slapen. En ze was droog! Nacht twee, drie, vier en daaropvolgend ook! Wat een paar simpele onderbroekjes aan motivatie kunnen opleveren. Lang leve de roze hartjes en paarse unicorns!
Inmiddels zitten we op tien droge nachtjes en daarvoor heeft ze een beloning gekregen. Niet dat ze die motivatie nodig had hoor, want die was er al. Maar ik vind dat ze het verdiend heeft!
En ook nu is ze met dit eenvoudige presentje van de Action onwijs gelukkig! Zij en haar nieuwe vriendje Luna zijn vanaf nu onafscheidelijk!
daphneswereld.com 
Weer een fase afgesloten
LikeLiked by 1 person