Rust, ruimte en vooral: wifi en een zwembad!

Het is weer zover: ik moet (nou ja, mág) de vakantie gaan plannen voor komende zomer. Ik vind het ieder jaar best een uitdaging met ons beperkte budget. Nee, we zijn niet arm, maar we bulken ook niet in het (vakantie)geld. Er moet hier maandelijks wel degelijk gewikt en gewogen worden en niet doordachte uitgaven kunnen we ons simpelweg niet permitteren.
Maar wat boek je tegenwoordig voor maximaal €1500,- voor twee weken met een heel gezin? (Nee, niet all-in, puur de accommodatie.) Nou, da’s best nog een dingetje!

Bucketlist

Ik heb zo enorm veel bestemmingen op mijn bucketlist staan. Met stip op 1: Maleisië! Daarna komen Curaçao, Bonaire, Bali, Tahiti of noem nog eens wat tropische bestemmingen. Ook zou ik graag naar Antarctica, IJsland of Lapland willen. (Hoe tegenstrijdig voor deze koukleum!) En nog eens terug naar Vegas, waar ik ooit voor mijn werk ben geweest. Maar niet alleen Vegas, zijn veel meer gebieden in Amerika die mij trekken en Australië en Nieuw-Zeeland staan ook hoog op mijn lijstje. Tja, lekker blijven dromen zou ik zeggen, want tenzij we ooit de postcodeloterij winnen, zullen deze bestemmingen nooit haalbaar zijn vrees ik.

Dan vliegvakanties zoals naar Marokko, Tenerife, Portugal, Griekenland etc. Omdat we aangewezen op de schoolvakanties, zijn dit soort bestemmingen helaas budgettair ook niet haalbaar. In het hoogseizoen zijn de prijzen – zoals velen van jullie waarschijnlijk ook ervaren hebben – achterlijk veel hoger dan in het laagseizoen! Maar ja, voorlopig kunnen we even niet anders en dus moeten we deze landen even uit ons hoofd zetten.

Beperkingen

Op naar de voor ons meer (met de auto) bereikbare landen: Denemarken (been there), Kroatië (done that), Ameland (geen land natuurlijk, maar wél één van mijn favorieten), Tsjechië (check), Slovenië (lijkt me erg mooi), Spanje of Frankrijk (wil manlief niet heen), Italië (is heel lang geleden, maar zeker een optie) of gewoon weer eens Nederland (wie weet). Een zon zeker land zou fijn zijn, want over de jaren heen hebben we onze fair share aan klote-weer vakanties wel gehad!

Maar dan zijn we er nog niet: wij hebben ook nog te maken met een verstandelijk ‘bijzonder’ kind, zoals ik het maar even noem. Vooral wanneer je een kind hebt met een stoornis in het autistisch spectrum, is het best lastig om goed te boeken. We hebben dan ook menig teleurstellend vakantie op onze conto staan. Onwetendheid van onze kant (omdat we nog niet wisten wat er met onze zoon was) en geboekt met de beste bedoelingen (leuk voor kinderen), maar wat voor de meeste kinderen leuk is, is vaak voor autisten een enorme opgave! Te druk, te groot, te lawaaierig, een in verhouding te klein zwembad (en dus te veel kinderen op een vierkante meter), het zijn allemaal dingen die een vakantie voor een autist tot een hel kunnen maken.
Daarbij hebben ze erg de behoefte aan duidelijkheid, regelmaat en structuur. En laat dat nou net hetgeen zijn wat er op vakanties bij in schiet.

Geen gekheid

Een autist houdt niet van verrassingen. Het moet vertrouwd zijn, niet teveel gekke dingen. Zo was Kroatië alleen maar een succes vanwege het zwembad bij ons appartement. De adembenemende rotsachtige kust werd door onze kids (en met name de oudste) helaas niet zo goed ontvangen. Terwijl die ruige, natuurlijke baaien nou juist hetgeen waren waarom wíj naar Kroatië wilden. En daar waar de kinderen van een ander zichzelf uren konden vermaken met een duikbril op hun hoofd en kun koppies onder water, had ik die van mij gillend en hyperventilerend bij de hand bij ieder voorbij zwemmend visje! (Geen overstatement!) Geef hem maar het zwembad bij het appartement: vertrouwd, klein, en vooral behaaglijk voorspelbaar zonder vissen of ander zwemmend gespuis!

Argh, daar gaat meteen mijn wens voor Slovenië… Ik had mijn oog laten vallen op het meer van Bohinj. En daar een geweldige accommodatie gevonden ook. Op het uiterste randje van voor ons betaalbaar, maar wel alles binnen handbereik! In de directe omgeving kun je raften, kanoën, wandelen, mountainbiken, paardrijden, indrukwekkende grotten en adventure parken bezoeken en en het meer zelf lag op zo’n vierhonderd meter afstand. Per-fect! Geen zwembad, maar bij warm weer kun je zo in het meer ploffen! Toch?

Oh nee, wacht even, ik heb een bijzondere zoon die al deze avontuurlijkheden gewoonweg niet kan bolwerken. En als je nu denkt: nou, de kinderen hebben zich maar te schikken, dan ben je dus duidelijk nog nooit met een autist op vakantie geweest. Natuurlijk kun je met je kind grenzen verleggen, ook met een autistist, maar in ZIJN tempo, niet het jouwe. Daar zijn wij inmiddels op de harde manier achter gekomen. Bij onze zoon zit niet alleen zijn autisme in de weg, ook zijn cognitieve beperking. Hij kan nou eenmaal niet relativeren zoals wij dat kunnen, heeft daardoor angststoornissen en daar moet je écht rekening mee houden, anders heb je een kut-vakantie! Daarnaast is zijn er zijn lichamelijke beperkingen; sommige activiteiten zijn fysiek gewoon niet haalbaar.

Een adventurepark (met de kabelbaan van bergtop naar bergtop) of raften vind ik persoonlijk helemaal geweldig! Het kan mij niet gek genoeg, maar voor onze oudste is dit écht ondenkbaar. Te onvoorspelbaar. Te eng. Mountainbiken of hiken in de bergen? Fysiek helaas niet haalbaar, ook al zouden we het willen. Grotten bezoeken? Geheid dat we binnen een kwartier weer buiten staan met een hyperventilerend kind.
En dan heb ik nog een man, die ook wensen heeft. (Je zou het niet zeggen!) Gezien zijn hoogtevrees behoort een adventurepark daar dus niet bij.  En dingen als raften en paardrijden zijn voor onze jongste weer onhaalbaar omdat ze nog te klein is. Zucht! (Ergens ging iets fout in mijn leven geloof ik…)

Iedereen iets

Oké, de negatieve ‘wat kan allemaal niet’ focus losgelaten, wat hebben we dan wél nodig? Geen massa-campings met drukke kinder-animatie dus, maar wel rust en ruimte. Een appartement in een niet al te groot complex zou prettig zijn. Geen avontuurlijke bezigheden, maar wél een zwembad. En wifi. (Duh, puber! Need I say more?) En natuurlijk een zwembad en oh, had ik al gezegd wifi?

Dus ik duik achter mijn laptop. Mijn zoekcriteria op volgorde van belangrijkheid: zwembad, wifi (die twee kun je ook omdraaien), appartement, rustig gelegen, zon en strand (mama wil ook wat), niet langer dan 1 dag reizen (de ruim 1700 kilometer naar Kroatië vorig jaar plus ruim vijf uren file zitten nog vers in ons geheugen) met een maximaal budget van vijftienhonderd euro. [Drukt op zoeken.]

”Er zijn geen accommodaties gevonden met de door u gestelde criteria. Pas uw voorkeuren aan en probeer opnieuw.”

En daar gaan we weer: alle gestelde criteria vormen geen probleem, echter het budget blijkt ook dit jaar weer een grote uitdaging. Story of my life! Maar ik hou wel van een uitdaging, dus al kost het me eelt op mijn vingers, ik zál het vinden!

Klik hier om deze blog op Famme.nl te lezen