Abnormaal is het nieuwe normaal
Laura heeft op haar persoonlijke blog altijdmama.nl iedere week een gastblog: “De bevalling van…”. Ik besloot om ook mee te doen, maar omdat mijn verhaal niet zomaar even in een paar woorden verteld kan worden, hebben we besloten om er een trilogie van te maken. Iedere twee weken een deel, vandaag deel 3: Geen roze wolk.
Lees Meer
Laura heeft op haar persoonlijke blog altijdmama.nl iedere week een gastblog: “De bevalling van…”. Ik besloot om ook mee te doen, maar omdat mijn verhaal niet zomaar even in een paar woorden verteld kan worden, hebben we besloten om er een trilogie van te maken. Iedere week een deel, vandaag deel 2: De bevalling. In het vorige deel schreef ik over ons hoe ons pasgeboren meisje in de couveuse lag te vechten voor haar leven. Hoe we daar kwamen, heeft alles te maken met de pittige bevalling. Lees je weer mee?
Lees Meer
Het is net een vage maar afschuwelijke droom. Om me heen is allerlei beroering: verpleegsters hollen koortsachtig heen en weer, twee artsen discussiëren op fluistertoon met elkaar terwijl ze bezorgde blikken in de couveuse werpen, verontrustende piepjes en alarmbellen afkomstig van de drie monitoren achter mij klingelen en tingelen bijna onafgebroken. Maar ik hoor en zie het allemaal maar nauwelijks. Ik beleef alles in een waas, mijn wereld is gehuld in een soort grauwe sluier van verdriet en ongeloof en het is net of ik in een duistere nachtmerrie terechtgekomen ben. Apathisch zit ik op een ongemakkelijke kruk naast de couveuse waar alle beroering om te doen is. Ik heb pijn! Spierpijn van de heftige weeën, snijdende pijn in mijn uitgescheurde onderkant en een verlammende pijn in mijn hoofd en hart. Ik kan het allemaal maar nauwelijks bevatten, dit kan toch niet waar zijn?
Lees Meer