Niets is confronterender dan het moederschap. Een mini versie van jezelf om je heen hebben lopen met soms karaktertrekken die je – als je heel eerlijk bent – liever niet in je kind had terug gezien! Een ‘In your face’ van moeder natuur zeg maar! Maar zo af en toe zit er ook wat goeds in de genen die je doorgegeven hebt. Iets heel waardevols dat niet aan te leren is, maar wat er gewoon ín zit. Iets waarvan je gewoon naast je schoenen gaat lopen van trots! Zo heeft Noëlle dus mijn liefde voor het schrijven geërfd. Ze is dol op verhalen schrijven en als ik haar ‘loslaat’ op mijn laptop, ontstaan de mooiste vertellingen. Ik geniet van de fantasie en haar oog voor sommige details. Maar het meest geniet ik van haar creatieve spelling die vooral erg fonetisch is! Geniaal vind ik het! Het doet je tevens realiseren hoe onlogisch de Nederlandse taal eigenlijk is. Hoe dan ook, ik geniet er van! Jullie ook?

De ark van noa

op een dag wert er een baby gebooren die hete noa . 20 jaar laater had hij een droom. Toen baude hij een ark wand er kwam een vloed golf. Ale mensen lachde hem uit wand ze geloofde em niet. Hij pakte van ale dieren een manetje En een vroutje. Die gingen op de boot. Ale menze die hem niet geloofde gingen Dood. Maar noa en de dieren waaren Nog en leefde nog. end

Geschreven door Noëlle n.a.v. een godsdienstles op school. Op moment van schrijven is ze 7 jaar.

floor het dode konijn

op een mooie dag was er iets aan de hand. mama hat net een grooter hok gekreegen .
Lynn en Noëlle haden konijnen floor was van lynn en mienemin was van noëlle.

toen mama de konijnen eten ging geven, zag mama dat floor ziek was . ze belde de dieren arts maar toen was het al te laat. floor was dood.

de volgende dag haden daphne lynn noëlle floor begraaven. we legde een bloem neer end

Geschreven door Noëlle toen ons konijntje Floor dood ging. Op moment van schrijven is ze 9 jaar.