Waar is Frans Uyterlinde wanneer je hem nodig hebt?
Ons huis. Wat hebben we er al veel aan gedaan! Zo hebben we van een rommelzolder een kinderkamer gemaakt, twee keer de badkamer verbouwd (de eerste keer een budget opknapbeurt, de tweede keer compleet vernieuwd), onze slaapkamer een make-over gegeven, twee keer een nieuw babykamertje gemaakt en beneden de achterkamer en keuken volledig gerenoveerd. De dichte keuken is een open keuken geworden met een semi kookeiland, we hebben een schuifpui geplaatst waardoor je zomers zo de achtertuin in kunt wandelen, daarbij het keukenraam vervangen voor een lang raam (dezelfde lengte als de pui) en eveneens de achterkamer van een volledig nieuw interieur voorzien. Ook zijn we ooit van vloerbedekking naar laminaat gegaan. Toen we een enkele jaren geleden een paar robuuste steigerhouten planken voor een kratje bier op de kop tikten (bedankt zus!) en Richard daar helemaal zelf een pronkjuweel van een eettafel van maakte, vonden we dat het tijd werd voor een kleine make-over. We verfden de kozijnen antraciet – wat een heel stoer uiterlijk gaf aan onze woonkamer – en we gaven één muur een bijzondere kleur: olijf groen. Dat stond echt geweldig! Met op die muur als eye-catcher een prachtig graffiti kunstwerk op hout, door onze oudste (toen 8 jaar) zelf gemaakt! We lieten speciaal een steigerhouten bankje maken voor bij deze pracht tafel, kochten twee stoere industriële lampen voor erboven en pasten de accessoires in de achterkamer op deze look aan.
Eigen look
En – al zeg ik het zelf – zo ontstond er een interieur dat zo op de voorpagina van een gerenommeerd woonmagazine had kunnen staan. (Nou ja… Vond ik dan.)
Wat waren we trots op onze ‘eigen’ look! Totdat bijna twee jaar later een bekend televisieprogramma hetzelfde idee kreeg en ineens kwam je die olijfgroene muren overal tegen! Woonwinkels, meubelboulevards, tijdschriften, ze hadden het allemaal. En ook op internet ontkwam je er niet aan. We raakten eerlijk gezegd daardoor een beetje uitgekeken op deze kleur en vonden dat het tijd werd voor wat nieuws.
Dus sausden we de olijfkleurige muur antraciet en voegden een extra muur toe in dezelfde kleur. Ik vond het fantastisch, maar mijn man had er minder aardigheid aan. Te donker. Ook kregen de muren bij een bepaalde lichtinval een bruinige gloed. Prachtig wat mij betreft, want het kleurde mooi bij het steigerhout, maar Richard vond het verschrikkelijk lelijk!
Geel
We hebben het nog nét een half jaar volgehouden met de antracietkleurige muren toen het – op aandringen van manlief – wederom tijd werd voor wat nieuws. Maar wat? Welke kleur? Terug naar groen? Nee. Want ook al was (en is) de kleur nog altijd hot and happening, voor ons was het inmiddels een gepasseerd station. Petrol blauw dan misschien? Of – en de inspiratie kwam vanuit de mode – okergeel? Die laatste sprak ons het meest aan: vrolijk, anders en gedurfd. Dat past wel bij ons! En dus gingen we aan de slag. Echter, al snel stuitten we op een minuscuul dilemma: moeten we nu beide muren geel doen? Of ééntje antraciet laten? In eerste instantie kozen we de ‘veilige’ kant en lieten we één muur antraciet. Maar dat was niet mooi; heel onsamenhangend. Derhalve muur nummer twee ook maar geel gesausd. De gele saus dekte erg slecht en er waren wel vijf lagen nodig om mooi egaal te worden. Wat een werk! En toen het okergeel eenmaal strak op de muren zat, klopte er nog steeds iets niet. Ik kon mijn vinger er niet precies op leggen, maar de huiskamer voelde helemaal ‘uit balans’. Het was niet langer meer één geheel. Op de foto lijkt het trouwens niet eens zo slecht, maar in real live kwamen de muren wel erg op je af.
Frans
Knarsetandend ging ik ’s avonds op bed: waarom is het niet mooi? Wat zie ik over het hoofd? De volgende dag kwam mijn moeder op visite en zij opperde om één muur gedeeltelijk wit te maken. Dat kijkt rustiger, aldus mams. En ze had gelijk. Maar daardoor werd muur nummer twee weer heel dominant. Wat moest ik daar dan mee doen? Toen kwam ik op het lumineuze idee om deze gedeeltelijk roze te sauzen. Dat had ik in een woonmagazine gezien. Serieus? Geel met roze? Wie bedenkt zoiets? (Een zeer getalenteerde en goed betaalde stylist moet je maar rekenen.) Op de plaatjes van het magazine was het ook écht heel mooi. Bij ons in huis natuurlijk weer niet! Wat een lelijke schreeuw muur! De kleurcombinatie was niet gek hoor, maar het stond gewoon bij ons niet! Althans, dat vonden wij. Zwarte kozijnen, wit-geel-en-roze muren, steigerhouten meubels, bruine keuken, een zwarte bank en zwarte gordijnen, het leek wel een Pipo-de-clown-huis! De ene helft van de kamer matchte totáál niet meer met de andere helft!
Ik wist het niet meer. Ik ben natuurlijk geen getalenteerde (en/of goed betaalde) stylist, maar over het algemeen weet ik heel goed wat ik wil, hoe ik het wil en heb ik geen moeite om het plaatje in mijn hoofd tot leven te doen komen. Maar nu – ruim een week en zes lagen muurverf verder – kreeg ik het te kwaad. Ik zag door de bomen het bos niet meer! Of beter gezegd: door de verf de muren niet meer. Wat een kutkleur, dat geel! Waar zijn we aan begonnen? Waarom heb ik niet gewoon een paar okergele kussens op de bank gepleurd? Dat was sowieso een stuk makkelijker geweest! Zucht, waar is Frans Uyterlinde wanneer je hem nodig hebt?
Terug
En toen? De volgende move? Echt terug konden (en wilden) we ook niet. Wij zijn toch verdomme Richard en Daphne! Wij kúnnen dit! En dus gingen we er vól voor: de zwarte kozijnen werden weer wit, we vervingen een paar meubelstukken en ik topte het af met wat nieuwe accessoires. Net als op TV! Nou ja… Bijna dan. Het resultaat? Eh… Nou… Verre van euforisch mag ik wel zeggen. Iedere keer als ik mijn huis rondkeek, dacht ik: “Mooi! Maar shit man, die múren!” Ik liet het een paar dagen op me inwerken, echter veranderde dat niets aan mijn mening dus zat er maar één ding op. Schoorvoetend gaf ik mijn man te kennen dat ik het tóch niet mooi vond. Ik had verwacht dat hij zou ontploffen na al dat werk wat hij er van had gehad en de tig euro’s die we (nu dus tevergeefs) aan accessoires hadden uitgegeven, maar tot mijn verbazing zei hij: “Nou, dat heeft lang geduurd! Ik was al bang dat je het écht mooi vond!” Daarmee te kennen gevend dat hij deze keer ook geen fan was van mijn stilistische kunsten. Na uitvoerig wikken en wegen, besloten we om terug te gaan naar de basis. Alles wit. Op één muur na, want ik had nog een idee (gezien op Pinterest) dat ik wilde uitproberen. Iets met roze saus, tape en dan weer witte saus. Huh?
Ja, zo dus:
1: geheel in de kleur verven
2: figuren of lijnen maken met tape
3: witte verf erover, dan voorzichtig de tape eraf trekken en…
4: tadaaa!
Echt een unieke muur! De kans dat we hier overigens snel op uitgekeken raken is wel aanwezig natuurlijk, maar dat is een zorg voor later!
Eindresultaat
En dan is het eindelijk tijd voor het eindresultaat. We hebben er veel meer geld, tijd en energie ingestoken dan de bedoeling was. Maar ja, uiteindelijk moet je je wel goed voelen in je eigen huis, want het is tenslotte jouw thuis. Als je in alle rust wilt chillen op je bank, maar je ergert je aan een onsamenhangend interieur, dan is dat verre van relaxt! (En daar heb ik inmiddels alle ervaring mee!)
Voor
Na
Wat een verschil! Zo licht en ruimtelijk! Totáál anders dan we in eerste instantie voor ogen hadden, maar we zijn erg content! (Voor zo lang het duurt…)
En mooi hè, die okergele muren? (Wink!)
En jeetje, wat hebben we allemaal vernieuwd? Nou, heel veel! Allereerst hebben we nieuwe gordijnen aangeschaft. De zwarte overgordijnen die er hingen waren we nu wel een beetje zat en stonden erg hard bij het nieuwe interieur. Nu dus vervangen voor mooie zandkleurige gordijnen die de houtkleur terug laat komen. Eveneens hebben we – na bijna 10 jaar tegen een kale schuifpui aan te hebben gekeken – vitrages aangeschaft. Vitrages hebben een beetje een oubollig imago, maar toch kan het nét dat beetje extra jeu geven aan je interieur. Ik vind het warm, hartelijk en vooral heel smoek. (Fries voor knus!)
Wat nog meer?
De industriële lampen boven de eettafel hebben we verkocht en vervangen voor wat sierlijkere exemplaren en daar échte gloeilampen (dus geen led) in gedraaid. Van die lampjes waarvan je de gloeispiraal ziet als je ze aan doet. Deze geven een prachtige warme uitstraling én zijn ook nog eens mooi om naar te kijken! Op de muur bij de eettafel hebben we een stuk betongaas gehangen die fungeert als een soort prikbord/memobord. Die kunnen we zelf ‘versieren’ met foto’s of andere dingen. Heb nog even getwijfeld of ik er ook van die leuke magneet-cactusjes aan wilde hangen, die zag ik bij de Intratuin, maar heb het voor nu eerst zo gelaten. (Wellicht doe ik het later, heb je dan ook weer wat nieuws!)
De led lampjes die bij ons altijd aan de muur zaten hebben we weg gehaald en vervangen door een sfeervolle vintage lamp die je iedere kant op kunt laten schijnen die je wilt. Bij toeval ging onze klok ook nog stuk (nee, ik heb hem niet gesaboteerd!) en dus kocht ik ook daar een nieuwe voor. De grote salontafel die toch al een tijdje een doorn in het oog was vanwege de grootte, hebben we vervangen voor twee kleine ronde tafeltjes. Het oude kleed hebben we eruit gegooid en in plaats daarvan ligt er nu een prachtige koeienhuid op de vloer. (En don’t worry, diervriendelijk vergaard!)
Eyecatcher
En, last but not least, er is een stoel bijgekomen! Een heuse hangstoel! Ik ben zo blij als een kind, echt waar! Ik vond een hangstoel altijd al geweldig, maar het paste niet bij de stijl de we hadden én we hadden er geen plek voor. Echter door te kiezen voor kleinere salontafeltjes, hebben we nu veel meer ruimte. De grote witte pot die altijd naast de bank stond, hebben we verplaatst en voilá! Een prachtig plekje gecreëerd voor wat ik nu al weet dat het mijn favoriet in huis gaat worden! (Vooral ook omdat hier het ochtendzonnetje zo heerlijk op schijnt en dat is vooral in deze periode – net na de winter – zó genieten!
Veel van de accessoires die ik al eerder gekocht had om de gele muren één te maken met ons huis, heb ik overigens nog gewoon kunnen gebruiken. Bijna alle kussentjes komen bij de Leenbakker vandaan, die toevallig een hele handige “derde gratis” actie hadden! Hetgeen er niet meer bij paste heb ik geruild. (Tip van de week: zorg altijd dat ruilen een optie is haha!)
Bij avond – voor
Bij avond – na
Gordijnen en vitrages: Kwantum
Steigerhouten bankje bij eettafel: De Buorkerij/Steigerhout Holland.nl
Lampen boven eettafel: Lucide
Gloeilampen met spiraal: The Good Store
Betongaas: bij vrijwel iedere bouwmarkt
Vintage lamp zithoek: Praxis
Ronde salontafeltjes: Coco Maison
Hangstoel: Sissy Boy
Schapenvacht in hangstoel: By Ingeborg
Koeienhuid vloer: By Ingeborg
Grote witte pot woonkamer: Elho
Kussentjes: Leenbakker
Klok: Umbra via Fonq.nl
daphneswereld.com 